Zaman yol olur.
Dostlar birer yolcu
Hatıralar koca bir tren
İnsan küçük bir lokomotif
Tanrı, kondüktördür belki,
Kara duman tüterken ölüm misali.
Düdük sesi aşkın çığlığı sanki,
Duyar diye belki birileri
Buhar gücü yiterken
Ya yol biter
Ya duman tüter
Ya da acı bir düdük sesi